Den Poem vum N. Nekrasov "Frost, d'Red Nose": eng kuerz Summermuerg

NA Nekrasova huet ëmmer doriwwer besuergt iwwer d'Schicksal vun der russescher Bauerenzäit, a besonnesch d'Positioun vun Fraen. Hien huet e puer Wierker zu dësem Thema gewënscht, dorënner de Poes "Frost, Red Nose", deen am Joer 1863 publizéiert gouf - an der Post Reform. D'Zesummefaassung vun der Aarbecht, natierlech, liwwert net eng Geleeënheet fir seng Verdengungen voll ze schätzen, mee et erméiglecht eis e ganze Problem ze identifizéieren deen den Auteur betrefft.

Aféierung

N. Nekrasov huet de Gedicht senger Schwëster, Anna Alekseevna. A scho wäit an der grousser Aféierung gëtt seng allgemeng Thema an Stëmmung uginn. Dës Unerkennung vum Auteur am héijen Deel vum Dichter, deen vill méi iwwer d'Liewen kennt wéi aner Leit. Dofir gëtt de neie Lidd "vill méi roueg wéi virdrun", an an Zukunft wäert alles "nach méi hoffnungslos" schéngen.

Erënnerungen un d'Haus an den Doud vum Mammendag mat engem direkten Appel un der Schwëster: "... Dir hutt schonn eng Zäit verstanen - hei nëmmen Steine schreiwe keng ...".

Deel 1. Den Doud vun engem Bauer

Gloomy Gedanken verursaachen dem Lieser e Gedicht. Hei ass hir Zesummefaassung.

"Frost, Red Nose" Nekrasov fänkt mat enger Beschreiwung vun der Tragöttie am Liewen vun enger Bauer Famill. Säi Kapp an d'Breetbewunner stierwen, verlooss Kanner vun Elteren, Fra an zwee kleng Kanner. De Papp ging säi Grab vun sengem Jong verdruegen ("Ech hätt dës Grousspapp net verdaut!"). Mamm ass dem Sarg. D'Fra "rëselt sobs" iwwer d'Kleedung - näet d'lescht Outfit mat hirem Mann. A nëmmen "domm Kanner" maachen en Kaméidi, awer si verstoen net wat geschitt ass.

Iwwer den schwéieren Deel vun de Slawen

D'Geschicht vum schwieregen Liewe vun der Bauerfra ass e wichtegt Plaz an der Part 1 vum Gedicht "Frost, Red Nose". D'Résumatioun dovunner ass wéi folgend.

Ufank russesch Fra héchster dräi batter deelen: eng Fra war a Mamm vun engem Prophéit, an net vum Schicksal vun der Graf ze validéieren. An egal wéi vill Jorhonnerte passéiert, ass dës Situatioun net verännert. Awer kee hart Liewe kann net "schéin a mächtegen Slav" briechen - dat ass wat d'Daria aus dem Gedicht "Frost, Red Nose" gesäit.

Schéin a bëssi an alles, Patient a majestéit, mat engem Gaart an "Blicke vu Queens", eng russesch Fra ëmmer bewierkt. Si ass och gutt an der Zäit, wéi se mëscht, a wann d'Gesiicht "verbrennt mat Zere". Hien hällt se och am Weekend net ouni Schwieregkeet, mee wann e "Lächeln vu Fréilecht" ersetzt "Seechdichtung" op senger Gesiicht, dann ass och kee Lidd an Danz ass si gläich.

Si fillt sech verantwortlech fir d'ganz Famill, well si ass ëmmer waarm an der Hütt, d'Kanner ginn opgeréckelt, an d'Vakanz ass e extra Stéck opgestockt. A souguer wann esou eng "Fra" mat engem Kand an hiren Waffen eng Mass ass, "d'Häerz vun all" gëtt "d'Häerz" vum Bild, deen opgetaucht ass. Nekrasov. "Frost, Red Nose" ass also haaptsächlech e Gedicht iwwer de Schicksal vun enger russescher Bauerfra.

Déi stolze Daria ass befestegt, awer Tränen rollen onwuel, op "Schnelle Hänn" a Fësch.

Farewell zu Proclus

All Preparatioun ass fäerdeg: d'Graf ass verdaut, de Sarg gëtt bruecht, d'Strich fäerdeg. "Procrastesch, entscheedend, schwéier" Stal d'Prikla fir sech ze maachen. Säi Liewen war an der Aarbecht verbruecht. Elo, onbeweeglos a séier, laacht hie mat enger Käer a sengem Kapp. Den Auteur steet grouss, gespannte Hänn a Gesiicht - "Schéin, Alien Méis".

A nëmmen wann de verstuerwenen Zeremoniséierter war, hunn d'Familljen op Prokle verzögert. An hirem Schreiwe an der Péng aus dem Verloscht vun enger geliebten, an dem Léiw vum Bäckerin, an dem Trauer vum bitteren Waasserdirekter vun de Kanner, der Witfra's iwwerlieft Fra, aler Elteren ...

A mueres huet de treie Päerd vu Savraska de Meeschter op seng lescht Rees gedroen. Zënter ville Joere war hien de Proclus: am Summer - am Feld, am Wanter - am Wopen. Eng Kéier hellt de Wueren an der Zäit fir déi lescht Vakanz ze bréngen, huet de Bauer eng Keelt. Zréck zréck - "am Kierper vun engem Feier." Hie gouf mat all bekannte Volleksmethoden behandelt. Endlech ass seng Fra op e klengen Abléck an eng wonnerbar Ikon gaang. Mee si war spéider. Wéi si zréck koum, krut Proclus, hatt stiefen a gestuerwen ...

Mir sinn zréckgaang aus dem Kierfecht, an Daria, wëll d'Kanner ze waarm sinn, gesinn, datt et keng Logbicher waren. Bitter Deele Witfra! Den Jong an d'Duechter vun hirem Noper leeft se an de Bësch.

Part 2. Daria

D'Resumé vum Gedicht "Frost, Red Nose" beschreift weiderhi de trageschen Schicksal vun der Heldin.

Eemol alleng, an der Mëtt vun de Bëscher an déi brillant Ebenen vu Diamanten, Daria kann net méi hir Gefiller enthalen. Zeie vum "grousser Trauer vun der Witfra" sinn de Bësch, d'Sonn, d'Vullen ... Plötzlech an d'Tränen brong, beginnt si mat Holz ze schneiden. A rëselt all d'Rolle vu den Aën, wéi Pärelen, an all Gedanken vun engem Mann. An och iwwer wat wat d'Witfra an hir Kanner erwart. Elo musse mer opall sinn: op der Plaz an am Haushalt. Masha a Grisha wuessen, awer et gëtt keen, fir si ze schützen.

Ech erënnere mech un Darya an de kuerz virgestreete Dram. Si ass geschlof am Feld, an et schéngt wéi d'Oueren, wéi eng Militärarméi, si vun alle Säiten ëmginn. Begleedung fir Hëllef ze ruffen. Jiddfereen ass fortgaang, ausser fir den léifen Frënd. Si huet d'Aarbechten akzeptéiert an d'Kéi all sypyatsya - net eleng verwalten. Een Dram war e prophylaktesch: "Ech wäert elo sinn alleguer ze ernimmen." Waart fir hir laang an éiweg Winternenn. Natket huet si Canvas fir d'Hochzäit vum Säin, mais Grisha ass schon op Rekruten gewiesselt - Den Eldorel ass an der Hand net laang, awer do gëtt keen bestueden. Also, nom Bitter Gedanken, hatt schneide Holz, déi Dir net mathuelen wäert.

Awer d'Heldin vun der Aarbecht "Frost, d'Red Nose" ass net anhäls.

Zesummefaassung vum Treffpunkt mat der majestéitescher Voivod vu Bëscher a Felder

No der Reflexioun huet d'Darya géint en héije Kiche stoe gelooss, "ouni Gedanken, ouni Stëmmung, ouni Tréinen". Déi komplett erschreckte Séil huet fest fonnt, schrecklech an ongewollt. An de Frost ass ëmmer méi staark. An hei e kënnt Mäerchenbuch Charakter, sech iwwer de Kapp vun der leider, hien invitéiert hire zu sengem Räich. An op eemol huet Prokluschka Frost gedréckt, flüstert Rieden.

D'Darya ass ëmmer méi kal, an e Bild erschéngt virun hiren Aen. Hot Summer. Si gräifen d'Kartoffel, d'Schwéiermamm an d'Masha. Op eemol gesäit et e Mann - niewent der Savraska spazéiert, aus der Erasmus Grins. An am Häerz vun hirem - e Kand deen am Fréijoer gebuer ginn sollt. Duerno kritt de Proclus op de Päck, mat Mashutka mat Grisha gepflanzt - an "de Kart fiert aus." An op d'Gesiicht vun den Daria kuckt no steet "e Läch vun Zufrieden an Gléck." Duerch en Dram héiert si e charismatesche Lidd, an d'Séil méi a méi stinn op laang erwaart Ruhe. D'Éiwegkranker op d'Pijnebloum fällt de Schnëtt op der Heldin, a Daria steet a killt "an hirem verschrikttem Dram". Soumat ass de Gedicht "Frost, Red Nose".

D'Resumé vun der Aarbecht, leider, kann net all de Räich a Schéinheet vun der Sprooch iwwerginn, mat deem et geschriwwe gëtt. Et ass keen Accident dat de Gedicht als ee vun de beschte Wierker vum Dichter erkannt gëtt.